"Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını…
Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkumu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki…
Belki de sen aşka aşıktın, ben üstüme alındım bilmiyorum. Üzerine sinen benin kokusunu duymadan yaşayabilecek misin?..
Gel “biz” olalım demek kolay… Benimle hiç olur musun?" *Alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder